Blog

We hebben gemiddeld minder seks sinds het smartphone tijdperk doordat we blijkbaar liever scrollen dan rollebollen. Toch denk ik dat we technologie constructief kunnen inzetten om ons intiem leven te boosten in plaats van te begraven. Ik heb het over sexting, het uitwisselen van sexy berichten en beelden via sociale media. Ronduit gevaarlijk of een ode aan moderne seksualiteitsbeleving? 

Sociale media wordt met veel enthousiasme ingezet in het dagelijks leven van jongeren en volwassenen en bij een aanzienlijk deel ook in het seksleven. For those who like facts: 5-50% van de deelnemers in onderzoek geven aan dat ze in het afgelopen half jaar aan sexting hebben gedaan met een variatie van berichtjes tot expliciete seksuele handelingen. Het is een belangrijk deel geworden van de seksuele ontwikkeling maar ontbreekt vaak nog in de seksuele opvoeding van jongeren. Hier en daar wordt er over gesproken, al gaat het dan vaak uitsluitend over het onveilige karakter en de risico’s op misbruik zoals ongewenste verspreiding van de delicate inhoud. Toch is er wat mij betreft te weinig aandacht voor de positieve kant van het verhaal en geloof ik dat meer awareness zou kunnen bijdragen aan veiligheid en seksuele gezondheid. 

Risky business

Het riskante imago dat sexten heeft komt natuurlijk door het gepleegde misbruik van beelden en de soms traumatische ervaringen die dit voor individuen kan hebben (om deze reden ook officieel strafbaar onder minderjarigen). Naar mijn gevoel kunnen we via open gesprekken bepaalde stereotypen doorbreken en kwetsuren minimaliseren. 

Het klassieke beeld over sexting onder jongeren gaat als volgt: Naïef meisje beantwoordt vraag van jongen om seksueel getinte beelden door te sturen. Jongen deelt ongewenst de beelden om aan populariteit te winnen en meisje schaamt zich voor dood. Meisje is de slet in dit verhaal (‘slut shaming’), ze is onverantwoord en moet leren uit haar risicovol gedrag (‘victim blaming’). De pleger loopt risico op aanklacht maar komt er meestal mee weg. 

Een positief verhaal brengen doen we door er ontspannen over te spreken, zowel over de uitdagingen als de kansen.  

Uitdagingen

Het is belangrijk dat er sprake is van wederzijdse toestemming en respect, een betrouwbare partner en geen dwang of druk. Er 100% zeker van zijn dat er in de toekomst niets ongewenst met de inhoud zal gebeuren is waarschijnlijk niet realistisch maar meer openheid en sociale controle zou wel druk kunnen zetten op potentiële plegers en bescherming bieden aan slachtoffers. Zo zal de drempel lager liggen om hulp in te schakelen bij misbruik wanneer dit fenomeen niet langer genegeerd wordt. Binnen het kader van seksuele opvoeding zou ik aanraden om aan sexting te doen binnen een romantische relatie of alleszins met iemand die je goed kent. Daarnaast is het aan te moedigen om mensen afspraken te laten maken over wat met de inhoud gebeurt. Wanneer er iets niet goed voelt, blijf er dan zeker niet alleen mee zitten en zoek steun en informatie. 

De schoonheid ervan

Sexting kan een manier zijn om seksueel contact op gang te brengen, aandacht te trekken van de partner en opwinding te stimuleren. Het is een vorm van flirten, verleiden en kan binnen een liefdesrelatie worden ingezet om de romantische intimiteit te onderhouden. Voor sommigen maakt het deel uit van een onderzoek naar de eigen seksuele identiteit en biedt het ruimte voor experimenteren en bijleren over seksualiteit. Binnen lange afstandsrelaties kan een sext de verbinding ondersteunen. Ten slotte biedt het een seksueel avontuur, de spice waar men naar op zoek kan zijn. Het is in dat geval een bron van speelsheid en plezier! 

Graag besluit ik met jullie om vooral te doen wat goed voelt, en niets te doen waarbij je buikgevoel zegt: neen! Misschien is sexting helemaal niets voor jou, ook prima. Geniet van het avontuur als het je roept, en gedraag je steeds vanuit een authentieke zorgzame attitude. 

Vragen? Aarzel dan niet om me te contacteren!

From my smarthphone to yours, namaste.

Bronnen:
Naezer & Krebbekx, Sexting vanuit het perspectief van jongeren: lessen voor de professionele praktijk. TvS (2019) 43-2
Wilpert, Sexten of niet sexten, is dat de vraag? TvS (2019) 43-2

INTIMICHI ⋅ Michelle Hufkens Klinisch Psycholoog Seksuoloog & Yogatherapeut Antwerpen

Een tijdje geleden spraken twee vlotte studenten journalistiek – Dries en Victor – me aan om deel te nemen aan hun mini docu over biseksualiteit. Graag deel ik met jullie het resultaat van de persoonlijke zoektocht van Victor, getuigenissen en een woordje uitleg van mezelf vanuit mijn perspectief als seksuologe.

〉〉 De interactieve versie van de docu

We zouden kunnen zeggen dat er tegenwoordig meer openheid is voor andere seksuele oriëntaties dan hetero, die als norm wordt gezien. Toch lijkt het zo te zijn dat de groep biseksueel georienteerden nog geregeld buiten deze erkenning valt, nog meer dan homoseksueel of lesbisch georiënteerde personen. 

Biseksuelen krijgen regelmatig vragen over hoe bi zijn nu eigenlijk in elkaar zit en staan bovendien onder druk van heel wat vooroordelen en stereotiepen. Deze druk wordt ook wel minderheidsstress genoemd, en bestaat uit onbegrip dat zowel vanuit de maatschappij als vanuit de LGBTQ+ komt.

‘Biseksuelen zijn promiscue’

‘Biseksuelen gaan gemakkelijker vreemd’

‘Hij of zij zit in een fase’ 

‘Als ze samen zijn met iemand van het ene geslacht missen ze vast het andere’

‘Een man die samen is met een man is per definitie homo’

Indien je graag meer weet over deze seksuele oriëntatie en je afvraagt welke van deze statements op waarheid berusten, bekijk dan zeker de docu. Indien je daarna nog vragen hebt, shoot!

Ik verklap er alvast eentje. De aanname dat biseksuelen promiscue zouden zijn is verkeerd. Promiscuïteit gaat over seksuele losbandigheid en is eerder gelinkt aan persoonlijkheid. Het lijkt me namelijk eerder zo dat een open, vrij en extravert individu sneller geneigd zal zijn om seksueel wisselende contacten te hebben dan dat het zou voortkomen vanuit de biseksuele oriëntatie. In de docu vertel ik dat biseksueel zijn en een monogame relatie hebben perfect kan, alsook zowel bi als promiscue zijn. Hier voeg ik nog graag aan toe dat polyamoureus zijn of een open relatie aangaan ook prima kan zonder promiscue te zijn.

Last but not least, zou ik het fantastisch vinden als iedereen gewoon zichzelf kan zijn, zolang het veilig is en er niet onnodig harten worden gebroken!

Dikke kus,

INTIMICHI ⋅ Michelle Hufkens Klinisch Psycholoog Seksuoloog & Yogatherapeut Antwerpen

Eén van de leukste dingen in het leven vind ik absoluut het inspireren en geïnspireerd of verrijkt worden.

De momenten die me verrijken zijn op een aantal jaar exponentieel toegenomen via het werk als zelfstandig psycholoog-seksuoloog. Ik krijg op deze manier de kans om mensen te ontmoeten die vaak een stevig rugzakje aan levenservaring hebben en strategieën blijven ontplooien om met de moeilijke momenten in het leven om te gaan. Een dikke merci aan al mijn cliënten om me te vertrouwen en me deel te laten uitmaken van je proces.

Daarnaast is mijn yoga opleiding in Thailand een eye opener geweest om het grotere plaatje van het leven te zien. Wanneer ik het bos door de bomen niet meer zie, is het een tool om te aarden en me verbonden te voelen. Ik ontdekte bovendien dat yoga en spiritualiteit niets zweverig is maar net heel no nonsense en aandacht voor het nu stimuleert.

Ten slotte zijn er die gezellige koffiemomenten met vrienden waar we elkaar prikkelen met grote levenswijsheden, kleine life hacks en elkaar boosten in wie we zijn en wat we doen. Danku danku danku.

Dit zijn de sprankeltjes die mij zin geven. Graag maak ik gebruik van deze blogruimte om te delen wat me bezighoudt, voornamelijk op therapeutisch vlak. Zo hoop ik een zaadje te kunnen planten bij iedereen die mee leest, om inzichten op te doen en meer liefde voor zichzelf en anderen te cultiveren. Voel je vrij om te reageren en ideeën te delen. Op die manier blijf ik groeien, als therapeut en als mens.

Warme groetjes,

INTIMICHI ⋅ Michelle Hufkens Klinisch Psycholoog Seksuoloog & Yogatherapeut Antwerpen